Arequipa & Colca Canyon

Hola!

Sinds gisteravond weer op mijn volgende bestemming aangekomen: Cusco. Voor mijn aankomst in Cusco heb ik redelijk wat dagen doorgebracht in Arequipa. Wat een mooie stad! De eerste dag was mijn plan om een beetje uit te rusten, maar zodra ik eenmaal de stad in liep ben ik toch blijven hangen en gaan rondlopen. ´S Ochtends de stad deels gaan verkennen. Arequipa is een drukke stad en heeft veel inwoners. Het centrum van de stad is oud. Wat betekent dat ik het al gauw mooi vind. Kleine straatjes, gekleurde huizen, allerlei kleine plaatsjes waar je ook weer van alles ziet.
Naast bezoekjes aan kerken, een free city tour (erg leuk), heb ik ook een bezoek gebracht aan het San Catalina klooster. Dit ligt midden in de stad en is eigenlijk een klein dorpje in de stad. Volgens mij leven er nog steeds monniken. Een deel van het klooster is sinds een aantal jaren open gesteld voor bezoekers. Het is echt prachtig. Alle muren zijn geverfd in felle kleuren, pitoreske straatjes. Verder zie je vooral met hoe weinig de monniken leven. Kleine kamertjes met enkel een ´bed´ en een tafeltje.

´S Avonds ben ik op tijd naar bed gegaan, want de volgende dag moest ik om 2:45 opstaan om te vertrekken naar de Colca Canyon. Ik had een tweedaagse trektocht geboekt. Laat ik een slechte slaper zijn en een ronkende vent onder me hebben liggen.. Een kort nachtje dus. De rit naar de Colca duurde ongeveer 6 uur. We hebben een tussenstop gemaakt om te ontbijten en om de grote condor vogels te bekijken. Wat een enorme beesten! Erg gaaf. Nu baalde ik ook wel van mijn kleine cameraatje. Ik heb ze er niet heel goed opgekregen. Blijkbaar hadden we wel geluk dat we ze gezien hebben. Vanaf Cabanaconde (een dorpje in de Canyon) zouden we gaan beginnen aan onze 6 uur durende wandeltocht. Gelukkig omlaag de Canyon in. Het viel me alsnog vies tegen... Voor het eerst mijn wandelschoenen aan, felle zon, en geen normale wandelpaden. Het zijn echt stijle slingerpaadjes met losse steentjes. Ik ben soms best een klungel en ben dan ook een paar keer bijna onderuit gegaan. Onderuit gaan in een Canyon is geen erg goed plan (een Duitser die meeliep in de trektocht zei na 1 uur al: im starting to get worried about you. Oeps). Gelukkig was ik niet de enige met wat slippertjes. Na een tocht van ongeveer 18 km kwamen we (heel) aan bij de brug onderin de canyon. Na een lunch in de bergen, met prachtig uitzicht, ging onze tocht verder. Ik denk dat we nog ongeveer 4/5 km hebben gelopen. Onder andere bergopwaarts... Het was echt een pittige dag. Een terechte beloning: slapen in een klein paradijsje in de Canyon. Tussen de palmbomen. Zonder iets (zelfs geen licht) en op de achtergrond het geluid van het stromende water dat uit de bergen komt.
Om half negen viel ik als een blok in slaap, om vervolgens weer vroeg op te staan (4:30). Deze dag zou nog pittiger worden... Minder kilometers, maar 1 km klimmen zonder ontbijt. Op een hoogte van 3/4 km is dit geen pretje. Ik weet niet hoe ik het heb gedaan, maar I made it! Onderweg af en toe even pauze genomen om op adem te komen en foto´s te maken. Je vergeet tijdens zon trektocht bijna wat voor omgeving je om je heen hebt.
Achteraf ben ik ontzettend blij dat ik deze trektocht heb gemaakt. Een heel klein deel (10%) van de toeristen gaat maar de Canyon in. Verder ben ik door kleine dorpjes in de bergen gelopen, heb ik een stukje traditionele cultuur gezien en geslapen op een bijzondere plek. Daarbovenop komt nog dat ik een ontzettend leuke groep had. Iedereen was behulpzaam en geinteresseerd. Naast het geklaag veel gelachen!

Ik wil zoveel meer vertellen! Hopelijk lukt het om wat foto´s te uploaden. Foto´s vertellen ook een hoop.

Chao!

Nathalie